بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک بیماران مبتلا به سرطان معده بستری در بیمارستان شهدا تجریش طی سالهای 1384 - 1378

  سابقه و هدف: با توجه به اینکه سرطان معده از سرطانهای شایع دستگاه گوارش فوقانی است. بعلت وضعیت خاص آناتومیک خود از نظر حجم و غدد لنفاوی وسیع اطراف آن هم دیر علامت می‌دهد و هم به سرعت به ارگانهای مجاور دور و نزدیک خود دست‌اندازی می‌کند و این دو امر مهم موجب گردیده است که بیماران در مراحل پیشرفته خود مراجعه کنند در این هنگام با درگیری وسیع شبکه لنفاوی غیر قابل درمان می باشد.   مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی به صورت مجموع موارد،پرونده‌های400 بیمارمبتلا به سرطان معده از سال 1378 تا سال 1384 در مرکز آموزشی درمانی شهداء تجریش مورد بررسی قرار گرفت و سپس داده‌ها استخراج شده در چک لیست ثبت واز طریق برنامه نرم افزار ی SPSS نسخه 5/11 وارد رایانه گردیده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.   یافته‌ها: میانگین سن بدست آمده سال و آدنوکارسینوم با 8/96% شایع‌ترین سرطان معده و از بین علائم بیماران درد اپی‌گاستر (67%) و کاهش وزن (66%) شایع‌ترین علائم بیماران بود. قسمت آنتر معده با (43%) شایع‌ترین محل تومور در معده بود. از بین علائم بیماران دیسفاژی و بی‌اشتهائی ارتباط معنی داری با پیش آگهی داشته ( 05/0 P< )و از نظر محل تومور، تومورهای پرگزیمال ارتباط معنی‌داری با بقا بیماران داشته است( 05/0 P< ).   نتیجه‌گیری: نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که بیمارانی که درد اپی‌گاستر و بی‌اشتهایی داشته از بقیه بیماران پیش آگهی بدتری داشتند . در ضمن تومورهای قسمت پرگزیمال پیش‌آگهی را بدتر می کند و عمل جراحی ساب توتال گاسترکتومی از نظر پیش‌آگهی در بین سایر روش های جراحی بهترین پیش‌آگهی را دارد.